Przyjmijmy, hipotetycznie rzecz jasna, że mieszkam sobie nad prawym brzegiem Królowej rzek. Jestem zapalonym wędkarzem i nie muszę wsiadać do auta,żeby znależć się na łowisku. Powiem więcej - gdybym się postarał to z dachu stodoły niejedną rybę bym upolował. Oczywiście jestem wędkarzem zrzeszonym w jednym, jedynie słusznym, niepodzielnym (?) , namaszczonym Polskim Związku Wędkarskim. Gospodarzem i opiekunem wszystkiego "cieknącego", w co wolno nam (jeszcze) włożyć wędkę. Według statusu mam prawo łowić na wszystkich wodach, którymi niniejszy zawiaduje. Hola, hola! Akurat! Okręg Tarnów nie podpisał umowy z Okręgiem Kielce. I aż się chce napisać gdzie oba Jaśnie Okręgi mają nas wędkarzy. Może należałoby w takim razie zmienić statut PZW ?
A może "ryba psuje się od głowy"? Coś mi się tak wydaje. Wisła miast połączyć szeregi wędkarzy, teraz będzie dzielić. Tarnowianie ( skąd inąd przyzwoici ludzie ), mają powierzony swej pieczy odcinek Wisły. Zarybiają, czyszczą, pielęgnują i pilnują ode złego. A wam Kielczanom wara !!! Dacie po stówie to pozwolimy na łowy.Wyobrażcie sobie, na ten przykład, Warszawiacy. Lewobrzeżna łowi za stówkę, a ci z drugiej strony jak chcą pomoczyć, to już za dwieście. Paranoja! Już widzę kontrolowanie, a póżniej egzekwowanie tej durnoty. Rzeka to nie grajdoł. Od gór, aż do morza
i z powrotem ryby migrują, przemieszczają się. Zarybi Tarnów, a złowi Toruń.Póki Okręgi się dogadywały to jakoś to było. A teraz? Teraz, to chyba na górze kogoś r...m opuścił? Słyszycie? Jak na jednym, wiślanym moście spotkają się dwie ekipy wędkarzy z przeciwległych brzegów, to nie skończy się na piwie w przydrożnym barze, tylko... Jak ja się cieszę, że te wszystkie stanowiska nie są dożywotnie! W Polskim Związku Wędkarskim również !!!

Witam wszystkich. Chciałbym zaprosić Wszystkich do odwiedzenia strony www.rybolownia.pl
Znajdziecie na niej wiele fotorelacji z wędkarskich wypraw od Alaski po Nową Zelandię. Artykuły o miejscach, do których warto się wybrać na wyprawę życia. Mapę łowisk i galerie okazów.
Zapraszam

Witam.
Szukam jakichś fajnych miejsc gdzie mógłbym spędić wakacje z wędką i
rodziną.

Mam na myśli wspólne rodzinne wędkowanie ......jakieś fajne jezioro,
domek z łądzią.

Ofert agroturystycznych jest wiele i zacząłem szukać, ale pomyślałem,
że może ktoś spędzał tak wakacje i zna ciekawe miejsca.

Myślę, że są na pewno takie ośrodki nad jeziorami zrobione pod
rodzinne wędkowanie.

Może ktoś zna fajne miejsca albo może coś polecić.

Sądząc po ilości zarybień i dodatkowych pieniądzach za połów(również moich) łowisko specjalne powinno być oczkiem w głowie OPZW.
Proszę przeczytać http://www.e...166784&IdTag=18

Witam,

Prosze o pomoc nosze sie zamiarem zakupu echosondy nie ma to byc jakies cudo ale znalazlem sobie dwa modele i mam problem poniewaz jeden jest przewodowy Angler 300 a drugi to Jakson EASY201B i pytanie ktora lepsza?

szukam 6-go do ekipy na lofoty,warunek-musisz mieć odpowiedniego busa,ponieważ nasz driver wycofał się nagle a zaliczki wpłacone

Witam szanownych forumowiczów wędkarzy
Jak wszystkim zamieszkałym w naszym kraju wiadomo że zima przeciągnęła się bardzo długo co na pewno zaowocuje na żerowanie ryb w najbliższym czasie. Jestem wędkarzem z niedługim stażem i trochę mnie te warunki zdezorientowały. Nie mogąc się doczekać nadciagającego sezonu wykupiłem zezwolenie na wody nizinne i spinning. Ktoś móglby polecić mi jakieś rady, wskazówki itp. na jakie ryby i jakim sposobem polować? najblizsza moja rzeczka to Noteć mała rzeka z lekkim nurtem. I zachodzę w głowę czy używać standardowych metod mada/czerwony/pszenica itp i grunt ew. spławik czy jakieś inne sposoby? A może paprochy zdały by egzamin w tym wypadku tylko malo mi wiadomo o tej metodzie więc jakieś wskazówki także były by mile widziane
z góry pozdrawiam
Paweł Kamiński

witam! wybieram się w maju na dorsze na Bałtyk, mam prośbę mógłby mi ktoś doradzić jakie miasto wybrać ewentualnie jaki kuter, dodam, że jest to mój pierwszy taki wyjazd

Witam We wszystkich czasopismach i forach wędkarskich bardzo mało uwagi poświęca się karasiowi.Wszędzie tylko płoć i leszcz.Karaś to bardzo płochliwa i kapryśna ryba.Spróbujcie ją złapać i skusić zanętą kiedy nie żeruje.Jestem wędkarzem "niedzielnym"lecz też chciałbym coś od czasu do czasu złowić więc interesuje mnie wszystko związane z połowem tej ryby,czyli dobre(SKUTECZNE)zanęty,sposoby itp...
W tym sezonie będę łowił na jeziorze zalewowym,głębokość max 1,5m,dno średnio muliste 10cm mułu,brzegi porośnięte trzciną,dostęp tylko z łodzi.W jeziorze jest też płoć ,leszcz,lin,okoń,karp.
Ale ja uparłem się łowić karasie(nie karaski takie jak na żywca)
Będę wdzięczny za każdą pomoc.

Drodzy koledzy, czy to prawda, że Aleksander Monseu odszedł od nas w sylwestra..??
Mam nadzieje, że to nie jest prawda.
Pozrawiam wszystkich

Glin w środowisku
Tomasz Heese, Katarzyna Pikuła
Katedra Biologii Środowiskowej, Politechnika Koszalińska
Glin (aluminium) jest trzynastym pierwiastkiem układu okresowego. Jedną z pierwszych substancji zawierających glin był ałun gipsowo-potasowy, opisywany już w V wieku p.n.e. przez Herodota, jako środek stosowany w farbiarstwie i medycynie. W roku 1837 F. Wöhler po raz pierwszy otrzymał glin w czystej postaci, a opatentowana pod koniec XIX wieku elektrolityczna metoda pozyskiwania glinu, znacznie obniżyła koszty jego produkcji i znacząco wpłynęła na szerokie zastosowanie aluminium w gospodarce. Współcześnie glin pozyskiwany m.in. z bogatych złóż z Węgier, Grenlandii oraz Rosji i służy do produkcji drutów i kabli dla przemysłu elektrotechnicznego, w budownictwie, do otrzymywania stopów wykorzystywanych w przemyśle samochodowym, stoczniowym i lotniczym, a także jako substrat w medycynie i przemyśle spożywczym [2].
Aluminium jest trzecim pod względem występowania pierwiastkiem w skorupie ziemskiej i wagowo zajmuje w niej ok. 8 %. W przyrodzie glin nie występuje w postaci rodzimej. Źródłem tego metalu są na ogół trudno rozpuszczalne glinokrzemiany, tj. albit, andoryt, ortoklaz, muskowit czy kaolinit oraz minerały takie jak korund, boksyt, hydrargilit i kriolit. Jest to pierwiastek, który źle się roztwarza w procesach wietrzenia [2]. Może on jednak stać się rozpuszczalny, w przypadku gdy wartość pH będzie mała lub duża. Najogólniej podzielić go można na trzy rodzaje: rozpuszczalny Al+3, który dominuje w warunkach kwaśnych, nierozpuszczalny wodorotlenek glinu (Al(OH)3), występujący w warunkach obojętnych oraz Al(OH)4- - dominujący w warunkach alkalicznych. Kluczowym czynnikiem wpływającym na postać w jakiej występuje glin jest odczyn danego środowiska [1].
Jeżeli skały zawierające glin ulegną rozpuszczeniu, to na skutek wietrzenia dostanie się on do atmosfery. Zawartość aluminium w powietrzu jest bardzo zmienna i uzależniona jest głównie od pogody, wiatru i pory roku. Antropogeniczne zanieczyszczenie atmosfery glinem koncentruje się głównie wokół miast i ośrodków przemysłowych, gdzie jego źródłem są procesy spalania niektórych węgli, spaliny samochodowe, huty żelaza i aluminium oraz cementownie. Zawartość glinu w powietrzu szacowana jest w przedziale 0,3-1,2 μg/m3 w przypadku miast i ok. 15,0 μg/m3 w rejonach przemysłowych [5].
Zawartość glinu w glebie jest zmienna i zależy głównie od rodzaju skały macierzystej i typu gleby. Szacuje się że glin stanowi od 1,0 do 3,5 % składu gleby. Aluminium może tworzyć liczne kompleksy, zarówno mineralne jaki i organiczne o różnym stopniu hydratacji. Obniżenie pH środowiska powoduje przechodzenie związków glinu w inne formy oraz zwiększenie ich rozpuszczalności. Najaktywniej glin rozpuszcza się przy pH od 4,0 do 4,5. Zakwaszenie gleby w połączeniu ze wzrostem zawartości siarki powoduje zwiększenie aktywności glinu, który staje się toksyczny dla organizmów glebowych (roślinnych i zwierzęcych). W glebach kwaśnych o pH od 3,0 do 4,5 glin wypiera inne kationy (Ca+2, Mg+2, K+) z kompleksu sorpcyjnego, co w konsekwencji prowadzi do zubożenia gleb w składniki pokarmowe. Proces ten zachodzi bardzo szybko w glebach ubogich w wapń, który pełni funkcję buforu i alkalizuje glebę [5].
Powstałe na skutek spadku wartości pH, łatwo rozpuszczalne formy glinu mogą być wypłukiwane z gleby i trafiać do środowisk wodnych. 90 % wody zasilającej zbiorniki wodne i cieki pochodzi z wody opadowej przechodzącej przez grunt i tylko 10 % opadów zasila te środowiska w sposób bezpośredni. W wodzie glin może występować w postaci kompleksów wodorotlenowych, siarczanowych, fluorkowych i fluoroglinowych. W wodach zakwaszonych o pH poniżej 4,0 dominują uwodnione kationy [Al(H2O)6]+3, a w środowiskach alkalicznych glin występuje jako jony [Al(OH)4(H2O)2]-. W zakresie pH od 4,0 do 7,0 występują formy pośrednie glinu. W wodach powierzchniowych i podskórnych stężenie jonów Al+3 jest zwykle małe i w przedziale pH 5,0÷9,0 (formy trudno rozpuszczalne) osiąga wartość 0,001÷1,0 mg/dm3. Obniżenie pH poniżej 5,0 powoduje wzrost stężenia jonów glinu do 100 mg/dm3. Większą stabilnością odnoszącą się do zawartości glinu charakteryzują się środowiska morskie, gdzie jego stężenie mieści się w przedziale od 1,0 do 5,0 μg/dm3, a środowiska oceaniczne zawierają go tylko 0,5 μg/dm3 [5].
Powszechność glinu w życiu i gospodarce człowieka przez szereg lat nie budziły żadnych zastrzeżeń odnośnie bezpieczeństwa jego stosowania. Pierwsze prace podważające nieszkodliwość glinu pojawiły się już na przełomie XIX i XX wieku. Dotyczyły one związku między obecnością glinu w wodach i żywotnością ryb. Sytuacja zaobserwowana w latach 50-tych w jeziorach południowej Skandynawii pozwoliły na powiązanie zmniejszenia w nich ilości ryb z występowaniem tzw. kwaśnego deszczu, który powodował zwiększenie mobilności jonów glinu, uwalnianego z zakwaszonych gleb [5,6]. Także badania przeprowadzone przez japońskiego badacza Oshimę, wskazały na toksyczność glinu. Oshima prowadził badania nad toksycznością związków metali na węgorze. Uzyskane wyniki pozwoliły mu na uszeregowanie metali zgodnie z ich malejącą toksycznością:
Hg+2 > [Cu+2, Zn+2, Cd+2] > [Sn+2, Al+3, Ni+2, Fe+3] > [Fe+2, Ba+2, Mn+2, K+, Ca+2, Mg+2] > Na+
Z szeregu Oshimy wynika że, jony glinu są mniej toksyczne niż jony metali ciężkich, jednak nadal wykazują silną toksyczność [3].
Na toksyczność glinu największy wpływ ma pH. Problem ten potęgowany jest przez występowanie kwaśnych deszczy, które obniżają naturalny odczyn środowiska. Częstość występowania tego zjawiska związana jest z zanieczyszczeniami atmosfery tlenkami siarki i azotu. Związki glinu w środowisku mogą wykazywać zróżnicowane oddziaływanie toksykologiczne. Za najbardziej toksyczne formy glinu przyjmuje się jon Al+3 i hydroksy formy Al(OH)+2, Al(OH)2+, Al(OH)4 – oraz połączenia glinu w formie labilnych nieorganicznych kompleksów z fluorkami czy siarczanami [3].

Szkodliwy wpływ glinu widoczny jest zarówno w przypadku form roślinnych jak i zwierzęcych. Glin powszechniej występuje w komórkach roślin, jednak jego zawartość jest różna w zależności od gatunku, odmiany, a nawet części rośliny. Różni autorzy szacują że, ilość glinu w roślinach zawiera się w przedziale od 7 do 140 mg/kg s.m.. Nadmiar glinu w przypadku roślin prowadzi do zaburzenia procesu pobierania i transportu składników pokarmowych, prowadzi do zachwiania właściwej proporcji kationów do anionów, uszkadza błony komórkowe, negatywnie wpływa na procesy: podziałów komórkowych i syntezy DNA, które mogą powodować zmiany w genotypach. Dodatkowo powoduje problemy z asymilacją pierwiastków: fosforu, wapnia, magnezu, potasu i azotu, zwiększając jednocześnie pobieranie żelaza i manganu. Jony glinu Al3+ mogą tworzyć nierozpuszczalne związki kompleksowe z jonami fosforanowymi pobranymi z gleby, powodując deficyt przyswajalnego fosforu. Dodatkowe zakwaszenie gleby powoduje obumieranie drzew, co następuje na skutek utrudnienia dostępu korzeni do substancji pokarmowych. Duża ilość wolnego glinu zabija grzyby mikoryzowe, które żyją w symbiozie z korzeniami roślin wyższych, co powoduje zwiększenie podatności drzew na choroby, uszkodzenia i atak ze strony owadów [5,6].

Toksyczne jony glinu mogą przedostawać się do środowisk wodnych. Metal ten odpowiedzialny jest za eksterminację wielu gatunków organizmów wodnych. Szerokie zastosowanie glinu w gospodarce może także powodować przedostawanie się glinu stanowiącego składnik ścieków odprowadzanych z zakładów stosujących ten pierwiastek. Bakteria wskaźnikowa Escherichia coli jest w stanie znieść bez widocznych objawów stężenia jonu glinowego rzędu 100 mg/dm3. W przypadku glonów z rodzaju Scenedesmus próg szkodliwości wynosi 1,5 mg/dm3[7]. Szczególnie narażone na zakwaszenie i jony glinu są zbiorniki oligotroficzne, które ubogie są w substancje odżywcze i charakteryzują się niewielką warstwą osadów dennych. Kiedy rezerwa alkaliczna zostanie w nich wyczerpana, spada odczyn i zwiększa się koncentracja glinu. W pierwszej kolejności nadmiar glinu spowoduje zmniejszenie ilości komórek glonów, które są mało zróżnicowane pod względem gatunkowym w tego typu wodach. Zwiększona przejrzystość wody sprzyjać będzie pojawieniu się mchów i glonów nitkowatych, które charakteryzują się większą odpornością na niskie pH. Przy spadku pH poniżej 6 nastąpuje śmierć większości organizmów wodnych, począwszy od tych najbardziej wrażliwych tj. raki, widelnice i wioślarki [3]. Działanie toksyczne jonu glinowego na Daphnia magna rozpoczyna się przy 136 mg/dm3. Obserwując wartość współczynnika LD50 (dawka substancji toksycznej przy której następuje śmierć połowy badanej grupy organizmów), można zauważyć że przy niższych pH wartość tego współczynnika wzrasta. W przypadku wyższych organizmów wodnych takich jak ryby za najbardziej toksyczne przyjmuje się formy Al(OH)2+ oraz Al(OH)2+, które mogą wnikać do organizmów ryb przez skrzela, gdzie mogą się kumulować w dużych ilościach. Formy te charakteryzują się także łatwością przechodzenia przez błony komórkowe, obniżając też w nich aktywność wielu enzymów. Osadzone w procesie polimeryzacji, blokują procesy wymiany jonowej i oddychanie ryb. Na skutek zahamowania procesów wymiany jonowej, następuje spadek poziomu NaCl we krwi i związane z tym zaburzenia enzymatyczne. Prawdopodobnie jest to przyczyną śnięcia ryb przy spadku pH poniżej 4,0 i wysokim stężeniu glinu. Toksyczna granica zawartości glinu dla ryb waha się pomiędzy 0,5 i 10 mg/dm3. Średnie stężenie trujące po 96 h oddziaływania wynosi 111 mg/dm3 [6, 7].

W przypadku wód dodatkowe zagrożenie może stanowić także wysokie pH. Podobnie jak w przypadku niskiego pH , wysoki odczyn (ok. 9,0) może wpływać na zwiększenie mobilności jonów glinu. Metal ten znacząco wpływa na pojemność sorpcyjną osadów dennych. Sedymenty, które zawierają duże ilości glinu, żelaza bądź wapnia wykazują dużą pojemność w stosunku do fosforanów. Połączenia fosforanów z glinem w przeciwieństwie do pokończeń fosforanów z żelazem są odporne na zmiany potencjału redoks i są trwałe w przedziale pH od 6,0 do 8,0. Podwyższenie pH powyżej 8,0÷9,0 powoduje rozerwanie kompleksów glinowo fosforanowych, a to z kolei prowadzi do uwolnienia toksycznych jonów glinu i ponownego włączenia biogennego fosforu do obiegu w środowisku wodnym. Sytuacja ta może być niebezpieczna, zważywszy że wartość odczynu w przedziale od 8,0 do 9,0 jest często osiągana w czasie zakwitów fitoplanktonu w środowiskach wodnych. Dodatkowym ryzykiem jest celowe stosowanie soli glinu w procesach rekultywacyjnych. Przy takim braku stabilności związanej ze zmianami pH, substancje te mogą stać się przyczyną jeszcze większych problemów niż proces eutrofizacji sam w sobie [4, 9].

U kręgowców wyższych, szacuje się że największe stężenie glinu przypada na twarde tkanki organizmów morskich – do 4500 ppm, a u ssaków lądowych zawartość glinu mieści się w granicach 0,5÷30 ppm. Na skutek bioakumulacji glinu w tkankach zwierzęcych, zagrożone stają się organizmy z wyższych szczebli troficznych [5]. Przykładowo spożycie ryb pochodzących z wody o wysokim stężeniu glinu przez ptaki, powoduje składanie jaj o wyraźnie cieńszej skorupce i niższej wadze piskląt niż przypadku zdrowych osobników. Zwierzęta wdychające pyły zawierające glin mogą powodować problemy z układem oddechowym, utratę wagi i spadek aktywności życiowej [8]. Aluminium jest także toksyczne dla człowieka. Stężenie całkowite glinu w ciele dorosłego człowieka waha się w granicach od 50 do 150 mg. Najwięcej glinu kumuluje się w kościach i płucach (od 95 do 100 ppm). We krwi jego stężenie wynosi ok. 10 ppb, a w tkankach miękkich od 0,2 do 0,6 ppm. W mniejszych stężeniach glin u człowieka występuje w śledzionie, nerkach, wątrobie i najmniejszej ilości w mózgu. Niewielkie dawki glinu są w 90% szybko usuwane z moczem, więc akumulacja u dorosłego, zdrowego człowieka jest niewielka. Źródłami glinu w przypadku człowieka są przede wszystkim produkty spożywcze, a zawartość w nich tego metalu związana jest z jego naturalną zawartością w tkankach roślinnych i zwierzęcych. Glin zawierają także dodatki stosowane w celu polepszenia smaku oraz opakowania, w których sprzedawana lub przygotowywana jest żywność. Glin jest składnikiem niektórych leków stosowanych m.in. przeciw biegunce, przy nadkwasocie, chorobie wrzodowej czy jako środki przeciwwymiotne (również u kobiet w ciąży) oraz przeciwbólowe. Innym istotnym źródłem glinu może być woda wodociągowa. Zawartość glinu w wodach naturalnych oraz w wodzie pitnej mieści się w przedziale od 0,001-1,0 mg/dm3. Spadek odczynu pH poniżej 5,0 w takiej wodzie może powodować wzrost stężenia glinu do 100 mg/dm3. Ustalenia Komitetu Ekspertów FAO (Food and Agriculture Organization) i WHO (World Health Organization) z 1989 r. wskazują na to że, tolerowana tygodniowa dawka glinu wynosi 7 mg Al/kg masy ciała [5,6].

Glin jest pierwiastkiem, który może dostawać się do ustroju człowieka głównie przez układ pokarmowy, oddechowy lub krwionośny w przypadku osób dializowanych. Może on wchodzić w różnego rodzaju kontrakcje z innymi pierwiastkami w organizmie, powodując zmianę stopnia ich dostępności biologicznej. Glin w postaci Al(OH)3 może powodować zmniejszenie dostępności biologicznej jonów wapnia o ok. 70%. Oprócz tego jony glinu zajmują miejsce fosforanów w lizosomach mózgu, nerek i wątroby, w kościach zajmują miejsce wapnia, zaś w jądrach komórkowych w heterochromatynie zastępują magnez. W osoczu, podobnie jak jon żelaza Fe3+, jony glinu tworzą połączenia z transferyną. Uważa się działania glinu na organizm powoduje występowanie chorób o podłożu neurotoksycznym i są to: encefalopatia (dializacyjna) – wywoływana jest nadmierną absorpcją glinu na skutek upośledzenia jego wydalania spowodowanego nieprawidłowym funkcjonowaniem nerek, demencja starcza typu alzheimerowskiego, za której przyczynę uważa się
kumulację glinu w centralnym układzie nerwowym oraz osteomalację – chorobę związaną z doustnym podawaniem Al(OH)3 i kumulacją glinu w układzie kostnym. Efektem toksyczności przewlekłej jest choroba zwana bronchopneumopatią, występującą w postaci przewlekłego, nieswoistego zespołu oddechowego, miąższowego zwłóknienia płuc oraz odmy opłucnej [5,6].

Literatura:
[1] Andrews J.E., Brimblecombe P., Jickells T.D., Liss P.S.: Wprowadzenie do chemii środowiska. Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa, 2000
[2] Ciba J., Trojanowska J., Złotajkin M.: Prawie wszystko o pierwiastkach. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice, 2005
[3] Łukjanienko W.I.: Toksykologia ryb. Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa, 1974
[4] Mieszczankin T., Wiśniewski R.: Przydatność badań osadów dennych – wewnętrznego źródła ładunku fosforu – w diagnostyce stanu jezior i wyborze metod rekultywacji. W: Rekultywacja i rewitalizacja terenów zdegradowanych
[5] Sawicka B.: Toksyczność ostra jonów glinu (Al.) dla przedstawicieli fauny słodkowodnej na przykładzie kiełża (Gammarus sp.). Zakład Biologii Środowiskowej Politechniki Koszalińskiej, Koszalin, 1996
[6] Zioła A., Frankowski M., Siepak J.: Toksyczność glinu – fakt czy mit ?. W: Laboratorium Numer 3/2006

Inne:
[7] Karta charakterystyki PAX 14 – Chlorek poliglinu Firma Kemipol Sp. Z o.o.
[8] http://www.l...elements/al.htm

Co o tym sądzicie?

Zmarł Edmund Antropik.
Wspaniały człowiek, prekursor łowienia troci na muchę.
Niech pozostanie w naszej pamięci.

Ze względu na prowadzony gruntowny remont serwera RO i związane z tym komplikacje, przepadły bezpowrotnie dzisiejsze posty.

PRZEPRASZAMY!!! i prosimy o ich ponowienie.

Wzorem innych towarzystw i portali skupiających fajnych ludzi zarażonych wędkarstwem chciałem zaproponować stworzenie naszywek z logiem RO. Potrzeba tylko wzoru graficznego w formie elektronicznej i można działać. Sam chętnie bym sobie na kamizelce naszył coś takiego. Niektórzy są tutaj bardzo długo i na pewno w jakimś stopniu identyfikują się z tym miejscem - naszywka byłaby fajną sprawą. Sam chciałbym taką mieć Co Wy na to?
PozdRO

Witam mam pytanie czy ktoś z Was łapał na morzu wędką shimano hyperloop AX- Boat 270MH ??

Jeśli tak to czy przy tym kiju sprawdza się multiplikator??

A przy okazji zapytam czy ktoś z Was ma jakieś zdanie o shimano corvalus CVL 401.

Dzięki z góry o opinie.

Witam wędkarzy. Mam takie małe pytanie,może ktoś będzie w stanie mi udzielić odpowiedzi na nurtujące mnie pytanie. Należę do koła PZW i zastanawiam się czy muszę wykupywać pozwolenie na wody nizinne by wykupić pozwolenie na wody licencyjne. W ubiegłym roku i tak łowiłem tylko na licencyjnych więc po co mam płacić 115zł za nizinne skoro tam nie łowię. Proszę o pomoc.Z góry dziękuje za odpowiedzi.

w styczniu 16 tego roku brałen udział w zamknietych zawodach o puchar przemszy . Dziwi mnie ze nigdzie o tym nie pisze. Ale powod moze byc tylko jeden obsada tych zawodow i ich nie spodziewany zwyciezca. Nie podam nazwiska zeby nie robic problemu skoro dla niektorych panów jest to takie upokarzające . Ale zycze Arturowi powodzenia w jakichs oficjalnych zawodach

Poszukuję trzech zakapiorów na ekstremalny wyjazd na duuuuuuże dorsze. Termin 13-20.03.2010, północna Norwegia (Skutvik-Vestfjorden), koszt 1400 zł/os. Plus koszty dojazdu, noclegu w trasie i inne poboczne aczkolwiek niezbędne....
W cenie chata i łajba z dieslem.
W chacie 4 sypialnie, 2 łazienki, sauna.
Łajba 22 ft, 30 KM diesel.

Witam,
Wraz z kolegami z Klubu Wędkujących Globtroterów poszukujemy ostatnich dwóch chętnych na kwietniowy wyjazd do Wenezueli. Łowić będziemy w dorzeczu Orinoko - peacock bassy (tucunare/pavon), payary, aymary (trairą), bokony. Świetna okazja by wygrzać po srogiej zimie gnaty w porze suchej i bez komarów.
Wylatujemy w drugiej połowie kwietnia i wracamy po ponad dwóch tygodniach wędkarskiej przygody w dżungli.
Zapraszam do obejrzenia fotorelacji z zeszłorocznych podobnych wyjazdów do Wenezueli.
Zainteresowanych prosimy o kontakt przez naszą stronę www.bayangol.pl

morze mi ktoś powiedzieć co sie teraz łowi na urazie , bo dawno tam nie łowiłem a bardzo mi tam sie podoba , byłem tam 5 razy izłapałem zaledwie kilka ładnych leszczy a chciałbym troszke więcej może jakiegoś drapieżnika no ichyba niewiem wkturym miejscu łowić ,posiadam ponton

Witam
Chciałbym wybrać optymalny blank do połowu pstrągów na Bobrze na woblery 5-7 cm - żyłka 0,20-0,22 mm. Cena blanku do 500 pln.
Byłbym wdzięczny za poradę.
Krzysztof

Nowy rok nowe nadzieje na to ze uda sie cos godnego pamieci zlapac. Chociaz terazniejszy okres dla nas wedkarzy jest raczej malo aktywny i przede wszystkim ograniczony do szykowania uzupelniania i naprawiania sprzetu to i tak mysli zawsze kierowane sa ku wodzie ... tak wiec "polamania kiji" w 2010 i taaakiej ryby

Szukam kontaktu do pana Marka Aszychmina,producenta blaszek.Z góry dziękuje za pomoc.

Szukam instrukcji w języku polskim gps LOWRANCE iFINDER H2O

Mam pytanko. Czy znacie może adres firmy gotowej podjąć się naprawy echosondy Lowrance ?
Dotarłem do człowieka (prawdopodobnie sprzedawcy tych echosond), który twierdzi, że w Polsce, a nawet Europie, nie ma oficjalnego serwisu tej firmy. To oczywiście dyskwalifikacja dla tego producenta. Niestety, jestem już pechowcem który nabył ten sprzęt i po dwóch latach użytkowania przestał działać poprawnie. Proszę o pomoc.